Ο Μάνος που δεν ακούσαμε

Με ένα αφιέρωμα στις ανατρεπτικές ιδέες του Μάνου Χατζιδάκι

ολοκληρώνουν την σεζόν οι «Πρωταγωνιστές»

Εκτάκτως αυτή την Δευτέρα 1η Ιουλίου 2013 στις 22.30 στο MEGA.

 Ο Μάνος Χατζιδάκις «μιλά» στους «Πρωταγωνιστές» μέσα από σπάνια αποσπάσματα που παραχώρησε στον Σταύρο Θεοδωράκη ο γιος του Γιώργος Χατζιδάκις και φίλοι του Μάνου.

Το Τρίτο Πρόγραμμα, ο Καραμανλής, τα κόμματα, οι συνδικαλιστές, ο λαϊκισμός, ο νεοναζισμός, ο ρατσισμός αλλά και η Μελίνα, ο Χορν, ο Γκάτσος, ο Κουν, ο Τσαρούχης, ο Βαμβακάρης «πρωταγωνιστούν» στην εκπομπή η οποία βέβαια ντύνεται εξ ολοκλήρου με τις μουσικές του Μάνου – πολλές εκ των οποίων θα ακουστούν σε σπάνιες και ακυκλοφόρητες εκτελέσεις. Ανάμεσα τους και «η μπαλάντα του Τσε» ένα ορχηστρικό κομμάτι του Χατζιδάκι, που η πρώτη δημόσια εκτέλεση του θα γίνει στους «Πρωταγωνιστές».

Στην εκπομπή μιλούν :

- Ο Γιώργος Χατζιδάκις ο οποίος 19 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου συνθέτη ανοίγει στην κάμερα της εκπομπής το σπίτι του Μάνου, στην οδό Ρηγίλλης. Ο φακός «καταγράφει» τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες των φίλων, το χρυσό αγαλματάκι των Όσκαρ που ο Μάνος ήθελε να είναι τοποθετημένο με την πλάτη προς τους καλεσμένους του αλλά και τις χειρόγραφες παρτιτούρες του μεγάλου μουσικού.

- Ο στιχουργός και  δημοσιογράφος Άρης Δαβαράκης από τους βασικούς συντελεστές του Τρίτου Προγράμματος. Ο στιχουργός «της Μπαλάντας των Αισθήσεων και των Παραισθήσεων» μιλά για τις συγκρούσεις του Μάνου με τα κόμματα της εποχής και τους γραφειοκράτες της ΕΡΤ αλλά και για τα μεγάλα γλέντια στα Ανώγεια, τις ρακές και τις φιλοσοφικές συζητήσεις στο Μεϊντάνι.

- Ο τραγουδοποιός Φοίβος Δεληβοριάς που αφηγείται την συνάντησή του με τον Μάνο όταν ήταν 15 χρονών αλλά και τα «πειράγματα» που αντάλλαξαν ο Μάνος και ο Μίκης στην κοινή τους συναυλία ενάντια στα ναρκωτικά.

- Η δημοσιογράφος και  σεναριογράφος Ελένη Ζιώγα που κάποτε είχε το μπαρ ρεστοράν «Πάρτι» στο Παγκράτι, στο οποίο πήγαινε κάθε βράδυ και για πολλά χρόνια ο Μάνος Χατζιδάκις. Την τελευταία φορά άφησε στην καρέκλα του μια κηλίδα αίμα… «μετά από λίγες μέρες ο Μάνος πέθανε».

Σημ.: Η φωτογραφία που συνοδεύει το δελτίο Τύπου είναι του Γιώργου Τζαμτζή, φωτογράφου και φίλου του Μάνου Χατζιδάκι και δημοσιεύεται για πρώτη φορά.

 

«Πρωταγωνιστές» με τον Σταύρο Θεοδωράκη τη Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013, στις 22.30, στο MEGA

Guardian: Ελάχιστοι πιστεύουν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι η Ελλάδα επανακάμπτει - Τι λέει για Χρυσοχοΐδη-Αδωνι

Για τον ανασχηματισμό και την πορεία της δικομματικής συγκυβέρνησης αναφέρεται δημοσίευμα του Guardian ο οποίος τονίζει ότι «αρχίζουν τα δύσκολα» για τον Αντώνη Σαμαρά, καθώς έρχεται αντιμέτωπος με τους απεργούς ναυτικούς και οδηγούς τρόλεϊ, τις συζητήσεις για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, καθώς και την κατάλληλη προετοιμασία για τις συνομιλίες με τους δανειστές οι οποίοι κρατούν τη χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία «όρθια».

Στο δημοσίευμά της, η βρετανική εφημερίδα αναφέρει πως οι κινητοποιήσεις δεν τελειώνουν για την κυβέρνηση Σαμαρά, καθώς πάντα υπάρχει το «καυτό» ζήτημα της ΕΡΤ, την ίδια στιγμή που εκατοντάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες διαμαρτύρονται για τις «συντάξεις πείνας» και τις περικοπές στο σύστημα υγείας, σε σημείο που να απειλείται με κατάρρευση.

Η εφημερίδα σημειώνει πως για οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στον κόσμο, τόσα ανοικτά μέτωπα θα «παρακινούσαν μια απάντηση η οποία θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση μια διαχείριση κρίσης. Στην Ελλάδα ωστόσο αυτά είναι συνηθισμένα πράγματα».

Συνεχίζοντας, o Guardian διερωτάται εάν με τον ανασχηματισμό ο οποίος «έχει καθυστερήσει υπερβολικά» θα μπορέσουν να έλθουν στην Ελλάδα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, μετά και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ. «Είναι κάτι σαν deja vu η νέα κυβέρνηση» σημειώνεται για το λόγο πως τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτήν αποτελούν μια «ανακύκλωση παλαιών προσώπων από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, τα οποία έχουν ήδη δοκιμασθεί και έχουν δείξει δισταγμούς στις μεταρρυθμίσεις. Πώς μπορούν να βοηθήσουν λοιπόν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της;» επισημαίνει το δημοσίευμα.

Η κριτική της βρετανικής εφημερίδας επικεντρώνεται και σε δύο πρόσωπα: Τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον υπουργό Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη. «Ο Χρυσοχοΐδης ο οποίος ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης, προκάλεσε αντιδράσεις πέρυσι όταν παραδέχθηκε ότι δεν είχε διαβάσει το πρώτο Μνημόνιο με τους ιδιαίτερα επαχθείς όρους που συμφώνησε η Αθήνα με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ», ενώ για τον κ. Γεωργιάδη αναφέρει: «Η τοποθέτηση του Αδωνι Γεωργιάδη στο υπουργείο Υγείας -μια από τις πιο ''ευαίσθητες'' θέσεις, έχει προκαλέσει τις ίδιες αντιδράσεις. Ο Γεωργιάδης, ο οποίος είναι ένας συντηρητικός εξτρεμιστής ασχολείται περισσότερο με την εκπομπή που παρουσιάζει στην οποία εξυμνεί την ένδοξη εποχή της Αρχαίας Ελλάδας».

«Και οι δύο είναι ενδεικτικές περιπτώσεις μιας συμφωνίας καταμερισμού της εξουσίας, η οποία θυμίζει περισσότερο κίνηση ισορροπίας. Για πρώτη φορά από τότε που η Ελλάδα μπήκε στη χειρότερη οικονομική κρίση που έχει περάσει ποτέ στην ιστορία, υπάρχει μια ισχυρή αίσθηση ότι η χώρα είναι στα χέρια μιας κυβέρνησης η οποία απλά αγοράζει χρόνο».

Το δημοσίευμα κλείνει υποστηρίζοντας πως «ελάχιστοι πιστεύουν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι η Ελλάδα επανακάμπτει», ενώ θεωρεί πως ο μόνος τρόπος να σωθεί η Ελλάδα είναι «να ξεχαστούν τα χρέη της μέσω ενός από μηχανής Θεού».

Καθημερινή: Οι κύριοι Τίποτα και οι κυρίες Καμπόσοι που κάναν τσαμπουκάδες για να πάρουν μια υπουργική θέση

Το λογιστικό παιχνίδι πολιτικών ισορροπιών ακόμη και ... απειλών που διεξήχθη για τον ανασχηματισμό χρωματίζει με τον δικό του τρόπο ο Αλέξη Παπαχελάς στην Καθημερινή σήμερα, μιλώντας για ανίκανους πολιτικούς αλλά και για λίγους καμικάζι ή κομάντος υπουργούς σε δύσκολες θέσεις που απ'οτι φαίνεται θα τα καταφέρουν.

Γράφει αναλυτικά ο Αλέξης Παπαχελάς, σήμερα στο άρθρο του στο πρωτοσέλιδο της Καθημερινής«

«Οποιος θέλει να καταλάβει τον θυμό του Ελληνα πολίτη με το πολιτικό σύστημα δεν έχει παρά να μπει στα «παπούτσια» ενός άνεργου ή υπερφορολογημένου ανθρώπου το βράδυ της περασμένης Δευτέρας. Μέσα στα δικά του άγχη και τις αγωνίες του συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν μεγαλύτερες αγωνίες, που κάνουν τις δικές του να μοιάζουν ταπεινές, τιποτένιες. Οι τηλεοπτικοί ρεπόρτερ μετέδιδαν πως «έξαλλος ο κ. Π αρνείται να μετακινηθεί και ζητά καλό υπουργείο», «ο κ. Χ κατέληξε στο τάδε υπουργείο, λόγω της καραμπόλας που σημειώθηκε» κλπ. κλπ. Ολοι οι Ελληνες, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ζουν πλέον με τον φόβο της απόλυσης, της χρεοκοπίας και της συρρίκνωσης των δυνατοτήτων τους. Και ξαφνικά βλέπουν κάτι τύπους να παίζουν ένα δικό τους παιχνίδι, που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα και τα προβλήματα της χώρας. Βλέπουν, π.χ., τον κ. Π που δεν συνεισέφερε ένα λιθαράκι στο νοικοκύρεμα του Δημοσίου να... πουλάει τσαμπουκά και να εξασφαλίζει μια άλλη υπουργική θέση, από την οποία είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι δεν θα κάνει απολύτως τίποτα, πέραν μερικών ρουσφετιών. Ετσι είναι η πολιτική θα μου πουν κάποιοι. Συμφωνώ και προσθέτω πως οι διάφοροι κύριοι ή κυρίες Τίποτα έγιναν κύριοι ή κυρίες Καμπόσοι με τις δικές μας ψήφους. Και όχι μία και δύο φορές, ώστε να μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι κάναμε κάποιο λάθος μια φορά. Αυτά για να καταλαβαίνουμε λίγο τον θυμό του κόσμου, που απορρίπτει και το πολιτικό σύστημα και όλους όσους μοιάζουμε να συμμετέχουμε σε ένα παιχνίδι που δεν τον αφορά. Καλές οι ισορροπίες, αλλά είναι λογικό να απαιτούμε να τοποθετείται σε μια θέση ο ικανότερος, όχι αυτός που εκβιάζει πολιτικά και κάνει τον μεγαλύτερο «σαματά». Κατά τ' άλλα, ο ανασχηματισμός δημιουργεί την ελπίδα πως οι 2-3 «κομάντος» ή «καμικάζι», όπως το πάρει κανείς, που ανέλαβαν τα δύσκολα πόστα θα τα βγάλουν πέρα. Δεν έχει πολλές εφεδρείες το ενεργό κομματικό, πολιτικό σύστημα και κάθε μια που καίγεται είναι απώλεια σε μια τόσο ρηχή χώρα. Γι' αυτό πρέπει να ελπίζουμε, για μία ακόμη φορά, ότι τουλάχιστον τώρα θα γίνει μια ειλικρινής, γενναία προσπάθεια να μπει τάξη στο Δημόσιο, στην Υγεία και στο επενδυτικό περιβάλλον. Αν ο κ. Σαμαράς καταφέρει να δημιουργήσει μία σφικτή ομάδα αποφασισμένων υπουργών, αυτή η κυβέρνηση μπορεί να αποδειχθεί καλύτερη. Περιθώρια αποτυχίας, ως γνωστόν άλλωστε, δεν υπάρχουν.»

Αρβελέρ: Αν δεν μιλούσαμε για κρίση, δεν θα υπήρχε

«Αν δεν μιλούσαμε για την κρίση, δεν θα υπήρχε κρίση» είπε η παγκόσμιας φήμης βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ και εξήγησε στον έκπληκτο Γιώργο Παπαδάκη...

Δείτε το βίντεο από το πρωινό του ΑΝΤ1.

Bild: Απετράπη κυβερνητική κρίση στην Ελλάδα

Την αναβαθμισμένη παρουσία του ΠΑΣΟΚ στη νέα κυβέρνηση επισημαίνουν γερμανικά μέσα ενημέρωσης, σε δημοσιεύματα που φιλοξενούν στις διαδικτυακές τους εκδόσεις σχετικά με τον ανασχηματισμό στην Ελλάδα.

«Οι κύριοι πρωταγωνιστές της νέας κυβέρνησης είναι οι παλιοί, το ίδιο ισχύει και για τα προβλήματα», γράφει η Die Welt στο ρεπορτάζ της, σημειώνοντας πως μετά την αποχώρηση του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου, συντηρητικοί και σοσιαλιστές θα συνεχίσουν να κυβερνούν μόνοι τους.

Ως σημαντικότερη αλλαγή αναφέρεται η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος όπως σημειώνεται θα αναλάβει και την αντιπροεδρία της κυβέρνησης. «Με τον τρόπο αυτό υπογραμμίζεται ότι οι Σοσιαλιστές θα στηρίξουν τη νέα κυβέρνηση με όλες τους τις δυνάμεις».

Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο κ. Βενιζέλος είχε ηγηθεί των διαπραγματεύσεων με τους διεθνείς δανειστές το 2011 και συνέβαλε καθοριστικά στο να συνεχιστεί η βοήθεια προς την χώρα που απειλήθηκε από την χρεοκοπία.

Επισημαίνεται ακόμη ότι ο Γιάννης Στουρνάρας διατηρεί το χαρτοφυλάκιο των Οικονομικών προκειμένου να είναι διασφαλισμένη η συνέχεια σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, με την οποία είναι αντιμέτωπη η χώρα.

Η γερμανική εφημερίδα αναφέρεται και στις αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που χαρακτήρισε το νέο υπουργικό συμβούλιο κομμένο και ραμμένο στα μνημονιακά μέτρα, «αντίστοιχο των σχεδίων της κυβέρνησης για κλιμάκωση της πολιτικής λεηλασίας των εισοδημάτων και ξεπουλήματος των δημόσιων αγαθών».

Από την πλευρά της η Bild γράφει πως η κυβερνητική κρίση απετράπη κατ' αρχήν και επισημαίνει ότι συντηρητικοί και σοσιαλιστές κατάφεραν να συμφωνήσουν σε έναν νέο κυβερνητικό συνασπισμό. Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι ο λόγος που διαλύθηκε το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα ήταν το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς προχώρησε μονομερώς στο κλείσιμο της ΕΡΤ και την απόλυση 2.600 εργαζομένων.

Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Rundschau γράφει: Η Ελλάδα αποκτά ξανά μια ικανή προς δράση κυβέρνηση. Ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός αποτελούμενος από Συντηρητικούς και Σοσιαλιστές συγκροτήθηκε. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο αρχηγός των Σοσιαλιστών Ευάγγελος Βενιζέλος άφησαν αμετάβλητα κάποια σημαντικά χαρτοφυλάκια στην κυβέρνηση.

Πηγή: Deutsche Welle

Financial Τimes: Πρωτάκια υπουργοί στα βαθιά για απολύσεις και μαύρες τρύπες

Στις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε το βράδυ της Δευτέρας αναφέρεται σημερινό δημοσίευμα των βρετανικών Financial Times. Παράλληλα, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον πρόεδρο ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά και σε δύο συγκεκριμένους υπουργούς από τη ΝΔ που τοποθετούνται σε νευραλγικές θέσεις όπου έχουν σημειωθεί σημαντικές καθυστερήσεις.

Στόχος του ανασχηματισμού ήταν «να αποφευχθούν οι εκλογές και να παραμείνει το διεθνές πρόγραμμα στήριξης σε τροχιά, μετά την αποχώρηση του τρίτου μικρότερου κυβερνητικού εταίρου», σημειώνουν οι Fanancial Times, θυμίζοντας, παράλληλα, ότι η κυβερνητική πλειοψηφία «κρέμεται» πλέον από τρεις έδρες.

«Σαμαράς και Βενιζέλος αναμένεται να κάνουν μια κοινή δέσμευση για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που έχουν ήδη συμφωνηθεί με την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αποκλείοντας, ωστόσο, από την άλλη πλευρά περαιτέρω περικοπές μισθών και συντάξεων», συνεχίζει το δημοσίευμα.

Η βρετανική εφημερίδα, μάλιστα, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην είσοδο στην κυβέρνηση δύο νέων υπουργών οι οποίοι καλούνται να φέρουν σε πέρας δύο ειδικές αποστολές, σε τομείς όπου είχαν σημειωθεί σημαντικές καθυστερήσεις στην πορεία των μεταρρυθμίσεων: Στον νέο υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη που πρέπει να φέρει σε πέρας τις απολύσεις στο Δημόσιο και στον νέο υπουργό Υγείας (όχι ονομαστικά) που έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση του ΕΟΠΥΥ.

Αναφερόμενοι στον Κυριάκο Μητσοτάκη υπογραμμίζουν οι Financial Times: «Ο πρώτος στόχος του θα είναι να καταλήξει σε μια λίστα με τα ονόματα των 2.000 εργαζομένων του δημόσιου τομέα που θα πρέπει να απολυθούν ως τις 30 Ιουνίου. Ακόμη θα πρέπει να βρει τις 2.000 θέσεις εργασίας σε οργανισμούς του κράτους που θα πρέπει να μειωθούν ως το τέλος του έτους.

«Με τη νέα κυβέρνηση συγκροτημέη, η Τρόικα αναμένεται να επιστρέψει στην Αθήνα το ερχόμενο Σαββατοκύριακο προκειμένου να ολοκληρώσει την αξιολόγηση για την εκταμίευση της επόμενης δόσης των 1,8 δισ. ευρώ», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «το ελληνικό πρόγραμμα κινδυνεύει να ξεμείνει από πόρους τον Ιούλιο του 2014...με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να αναγκάζεται να αναστείλει τη δόση ως τα τέλη Ιουλίου αν δεν βρεθεί λύση χρηματοδότησής του».

Η «μαύρη τρύπα» στον ΕΟΠΥΥ

Η μαύρη τρύπα του ΕΟΠΥΥ που φθάνει στα δύο δισ. ευρώ αποτελεί τη μεγαλύτερη, από μια ολόκληρη σειρά προκλήσεων που έχει να αντιμετωπίσει η νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας.

Την περασμένη εβδομάδα η Τρόικα ζήτησε τη λήψη άμεσων μέτρων για την κάλυψη των δημοσιονομικών κενών του ΕΟΠΥΥ, έχοντας δώσει μάλιστα τελεσίγραφο δυο εβδομάδων στην προηγούμενη ηγεσία.

«Οι υπερβάσεις στον ΕΟΠΥΥ προκλήθηκαν από καθυστερήσεις στο κλείσιμο δεκάδων μικρών νοσοκομείων σε όλη τη χώρα και από την υπερσυνταγογράφηση των γιατρών που εργάζονται στον οργανισμό», σημειώνουν οι FT.

Απολύσεις εδώ και τώρα

Αυτός που αναλαμβάνει σίγουρα την πιο «ηλεκτρική καρέκλα» είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο νέος υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ο οποίος θα κληθεί να κάνει σε χρόνο ρεκόρ ότι δεν δεν έκανε ο προκάτοχός του σε ένα χρόνο, να «περικόψει» το Δημόσιο τομέα.

Η απαίτηση της Τρόικα για απόλυση 2.000 δημοσιών υπαλλήλων εδώ και τώρα, καθώς και η υλοποίηση του προγράμματος κινητικότητας 12.500 άλλων είναι μόνο η αρχή των όσων πρέπει να κάνει ο κ. Μητσοτάκης.

Focus: Οι λόγοι για τους οποίους έφυγε από την κυβέρνηση ο Φώτης Κουβέλης

Το γερμανικό περιοδικό Focus στην ηλεκτρονική του έκδοση επιχειρεί να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους αποχώρησε από την τρικομματική κυβέρνηση ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ. «Είναι πολύ πιο βαθείς από την ΕΡΤ» αναφέρει.

Κάνοντας εκτενή αναφορά στην πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα το τελευταίο δεκαπενθήμερο, το γερμανικό περιοδικό αποφαίνεται πως οι λόγοι αποχώρησης της ΔΗΜΑΡ από τον κυβερνητκό συνασπισμό «είναι πολύ πιο βαθείς από την ΕΡΤ» και αφορούν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «μια πολιτική και οικονομική άβυσσο».

«Πριν από μερικά χρόνια οι Ρώσοι έδιναν 5 δισ. για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Ξαφνικά έκαναν πίσω για το 1 δισ... Οι Ρώσοι εξέλαβαν σαν προσβολή την προτεραιότητα που έδωσε ο Σαμαράς για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΣΦΑ στην κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν αποκλείοντας την Gazprom. Εξάλλου δεν ήταν διατεθειμένοι να δεχθούν τα βουνά από τους απλήρωτους λογαριασμούς των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων στη ΔΕΠΑ» γράφει.

Παράλληλα, γίνεται «ακτινογραφία» της πρώην τρικομματικής- νυν δικομματικής κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία, ο κ. Κουβέλης ήταν δυσαρεστημένος και γιατί ο Πρωθυπουργός δεν τον συμπεριλάμβανε στο πλάνο της «ανάκαμψης» της χώρας λειτουργώντας μονομερώς. Αναφορά γίνεται και στους χειρισμούς του Αντώνη Μανιτάκη αλλά και στην απροθυμία των γαλάζιων υπουργών να συνεπικουρήσουν στη Διοικητική Μεταρρύθμιση αρνούμενοι να παραδώσουν λίστες για απολύσεις.

Handelsblatt: Στο προσκήνιο και πάλι το Grexit

Τις τελευταίες εξελίξεις στην Ελλάδα με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση και το ναυάγιο στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ σχολιάζει η γερμανική εφημερίδα Handlesblatt, επισημαίνοντας ότι... «οι οπαδοί του Grexit επανήλθαν» και φιλοξενώντας δηλώσεις Χριστιανοδημοκράτη βουλευτή, ο οποίος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποχωρήσει άμεσα από το ευρώ.

«Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα, με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση και το ναυάγιο στις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ έδωσαν αέρα στα πανιά των οπαδών του 'grexit' στο Βερολίνο» αναφέρει η Γερμανική εφημερίδα.

Ο Κλάους-Πέτερ Βιλς νιώθει να επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις. Ο χριστιανοδημοκράτης ευρωσκεπτικιστής βουλευτής δεν πιστεύει στις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, πως η Ελλάδα θα επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν θέσει η ΕΕ και το ΔΝΤ, παρά την αποτυχημένη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ.

Με αυτά τα δεδομένα, ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός και πρόεδρος της υποεπιτροπής ευρωπαϊκών θεμάτων του γερμανικού κοινοβουλίου βλέπει ως μόνη δυνατότητα να σταθεί στα πόδια της η Ελλάδα την έξοδο της από το ευρώ. «Οι Έλληνες θα έπρεπε να αποχωρήσουν από την ευρωζώνη και να αναμορφώσουν την οικονομία τους. Όταν η Ελλάδα θα έχει αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω μιας γενναίας υποτίμησης και των απαραίτητων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, θα μπορεί να ζητήσει εκ νέου τη συμμετοχή της στον κοινό νομισματικό χώρο», επισημαίνει σε συνέντευξή του προς την οικονομική εφημερίδα Handelsblatt ο κ. Βιλς.

«Ήλθε η στιγμή να απαλλάξουμε την Ελλάδα από την εξάρτηση της Τρόικας»
Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός είναι πεπεισμένος ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει τα χρέη της και τονίζει ότι πτώχευση της χώρας αναβάλλεται διαρκώς από το 2010. «Θα πρέπει να πάψουμε να προσθέτουμε καλό χρήμα στο κακό χρήμα», λέει χαρακτηριστικά ο Κλάους-Πέτερ Βιλς, τονίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να καταπολεμηθεί η υπερχρέωση μιας χώρας με νέα χρέη. Ο γερμανός βουλευτής υπενθυμίζει ότι «οι ελληνικές αρχές είπαν ψέματα και εξαπάτησαν τους εταίρους τους κατά την ένταξή τους στην ευρωζώνη».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο φιλελεύθερος βουλευτής Φρανκ Σέφλερ, στις απόψεις του οποίου έδωσαν δυσανάλογα μεγάλο βάρος στο παρελθόν οι γερμανικές εφημερίδες που ζητούσαν την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από την ΟΝΕ. «Ήλθε η στιγμή να απαλλάξουμε την Ελλάδα από την εξάρτηση της Τρόικας», τονίζει ο Φρανκ Σέφλερ, παραδεχόμενος ωστόσο ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί παρά τις προειδοποιήσεις και τη ζημιά που έχουν υποστεί η Ελλάδα και οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι. «Στον βωμό της γεωγραφικής συνοχής της ευρωζώνης θυσιάζονται η δημοκρατία, οι αποταμιεύσεις και σε τελική ανάλυση και η ελευθερία», αποφαίνεται ο φιλελεύθερος βουλευτής.

Tageszeitung: Ένας Έλληνας Ερντογάν, ο Αντώνης Σαμαράς

Με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν παρομοιάζεται ο Αντώνης Σαμαράς, σε σχόλιο που δημοσιεύεται σήμερα... στην Tageszeitung του Βερολίνου, υπό τον τίτλο «Ένας Έλληνας Ερντογάν».

Ο συντάκτης αναφέρεται στη μη εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ΕΡΤ και επιχειρεί μία σύγκριση με τον Ερντογάν.

«Πράγματι ο Σαμαράς έχει πολλά στοιχεία από έναν Ερντογάν και αντίστροφα. Αμετακίνητοι από τη θέση τους και αυταρχικοί, προχωρούν και οι δυο ανεξάρτητα από το κόστος», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

«Ακόμα η αστυνομία δεν μπήκε στο χώρο της ΕΡΤ για να χτυπήσει τους εργαζόμενους και τους υποστηρικτές τους. Όταν όμως θα υποχωρήσει το μεγάλο κύμα υποστήριξης των ευρωπαϊκών συνδικάτων, των Ελλήνων στο εξωτερικό και κυρίως των Ευρωπαίων δημοσιογράφων και όταν μειωθεί και το κουράγιο των καταληψιών, γιατί θα εξαντληθούν από την κατάσταση, τότε θα είναι πιθανό η ευαίσθητη ελληνική αστυνομία να αναλάβει δράση», συμπληρώνεται στο σχόλιο.

«Σε αντίθεση όμως με ότι συνέβη στην Τουρκία, η Άνγκελα Μέρκελ δεν θα σπεύσει να καταδικάσει τη βία. Τις προηγούμενες ημέρες έτρεξε στο τηλέφωνο για να εκφράσει την υποστήριξή της στον Σαμαρά, στη διαμάχη με την ΕΡΤ. Ο Σαμαράς όμως δρα ορμώμενος και από δικά του συμφέροντα. Θέλει να ακρωτηριάσει τους δύο κυβερνητικούς εταίρους όσον αφορά μελλοντικές διαφωνίες, διότι γνωρίζει πως αυτοί δεν πρόκειται να διακινδυνεύσουν νέες εκλογές. Η πολιτική του όμως είναι και αποτέλεσμα της τρόικας, η οποία πιέζει για τα μέτρα λιτότητας και όχι για τη δημοκρατία», καταλήγει το κείμενο της γερμανικής εφημερίδας.

Νόαμ Τσόμσκι: Επίθεση στη δημοκρατία η κυβερνητική κατασκοπεία

Χαρακτήρισε ως απαράδεκτη την κατασκοπεία από πλευράς Ουάσινγκτον των πολιτών της αλλά και ξένων υπηκόων

«Η κυβερνητική κατασκοπεία συνιστά επίθεση στην δημοκρατία», δηλώνει ο Αμερικανός διανοούμενος, Νόαμ Τσόμσκι, στην εφημερίδα «Guardian» καταδικάζοντας με τον πιο απερίφραστο τρόπο τον «Μεγάλο Αδερφό» των ΗΠΑ.

Σχολιάζοντας το αμερικανικό μυστικό πρόγραμμα παρακολουθήσεων της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA),  ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα που αποκάλυψε το «βαθύ λαρύγγι» των υποκλοπών στις ΗΠΑ, Εντουαρντ Σνόουντεν, χαρακτήρισε ως απαράδεκτη την κατασκοπεία από πλευράς Ουάσινγκτον των πολιτών της αλλά και ξένων υπηκόων.

«Οι κυβερνήσεις δεν θα έπρεπε να έχουν αυτήν τη δυνατότητα. Ομως οι κυβερνήσεις θα χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε τεχνολογία έχουν στην διάθεσή τους για να στριμώξουν τον εχθρό», τόνισε.

Έσπευσε επίσης να υποστηρίξει ότι δεν εκπλήσσεται που η τεχνολογία χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο. Ο Τσόμσκι , ο οποίος έχει ταχθεί υπέρ του κινήματος των «Αγανακτισμένων» της κι έχει εκτοξεύσει πυρά κατά της κυβέρνησης Ομπάμα  για τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, εξέφρασε επίσής την έκπληξή του για το ότι οι νέοι άνθρωποι δεν εκφράζουν δυσφορία που έχουν πέσει θύματα κατασκοπείας.  

Ανησυχία στα ξένα ΜΜΕ για την τρικομματική «στο χείλος τoυ γκρεμού»

H αποτυχία σύγκλισης στην τρίτη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στην Αθήνα για την ΕΡΤ έχει επαναφέρει τους τίτλους ανησυχίας στα ξένα ΜΜΕ, που στέκονται τόσο στην ορατή απειλή διάσπασης της τρικομματικής όσο και στην παράλληλη πίεση της τρόικας. 

Η κατάρρευση στις συνομιλίες την Πέμπτη, γράφει το Reuters, «ρίχνει τη χώρα σε νέα αναταραχή», βλέποντας την συγκυβέρνηση «σε σύγχυση» την ώρα που η ΔΗΜΑΡ συνεδριάζει για να καθορίσει την στάση της.

Το βρετανικό πρακτορείο στέκεται το πρωί της Παρασκευής στη συνεδρίαση της ΔΗΜΑΡ, λέγοντας πως «ήδη έχουν βγει στην επιφάνεια ρήγματα μέσα στο κόμμα», με βουλευτές να εκφράζουν αποκλίνουσες απόψεις.

Η Wall Street Journal βλέπει την ελληνική κυβέρνηση να υφίσταται «διπλό χτύπημα»: Αφ'ενός, η υπόθεση της ΕΡΤ απειλεί τη συνοχή της και αφ' ετέρου ανακύπτουν αβεβαιότητες για τη χρηματοδότηση του ελληνικού πακέτου.

Η εφημερίδα χαρακτηρίζει την απειλή της ΔΗΜΑΡ να αποχωρήσει αντιπροσωπευτική της «βαθύτερης μέχρι τώρα κρίσης στον κυβερνητικό συνασπισμό».

«Η κυβέρνηση στην Αθήνα στο χείλος της κατάρρευσης» γράφει από την πλευρά της η Deutsche Welle, η οποία στέκεται τόσο στην αναφορά του Φ.Κουβέλη πως δεν βρέθηκε κοινό έδαφος όσο και σε εκείνη του Ευ.Βενιζέλου πως η κατάσταση είναι δραματική.

Τονίζει δε τις «επισημάνσεις» των δανειστών για την πορεία του προγράμματος, σημειώνοντας πως ο πρόεδρος Eurogroup κάλεσε σε συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και διαφύλαξη της πολιτικής σταθερότητας, μιλώντας για «δύσκολη» κατάσταση.

Aπό την πλευρά του, και το Bloomberg βλέπει την συγκυβέρνηση να «τρεκλίζει λόγω του αδιεξόδου της ΕΡΤ», γράφοντας πως η διαφωνία για την ΕΡΤ έχει ενισχύσει την αβεβαιότητα για την σταθερότητα της κυβέρνησης Σαμαρά.

Σε περίπτωση που αποσύρουν την κοινοβουλευτική τους στήριξη οι 14 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, επισημαίνει, ο πρωθυπουργός θα εξαρτάται από τις έδρες του ΠΑΣΟΚ για πλειοψηφία των τριών εδρών. «Ο Σαμαράς πρέπει να πείσει την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ πως έχει την κοινοβουλευτική στήιξη για να περάσει τις μεταρρυθμίσεις και τις περικοπές ποιυ προβλέπονται στη δανειακή συμφωνία» τονίζει.

Η κυβερνητική κρίση στην Αθήνα «προκαλεί ανησυχία στους ευρωπαϊκούς εταίρους», αναφέρει από την πλευρά του το γερμανικό Ν-tv, βλέποντας κίνδυνο και για τη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος. Ο κυβερνητικός συνασπισμός «παραμένει σε τεντωμένο σχοινί», δείχνοντας επίσης στη συνεδρίαση της ΔΗΜΑΡ την Παρασκευή.
Newsroom ΔΟΛ

Nomura: Λάθος τακτικής του Σαμαρά το κλείσιμο της ΕΡΤ – Μειώνεται η ικανότητά του να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό

Η κρίση που προέκυψε με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ κρύβει ζητήματα μεγαλύτερης πολιτικής σημασίας, που έχουν να κάνουν κυρίως με... το βαθμό στον οποίο ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα συμμετάσχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο εξής, αναφέρουν οι αναλυτές της Nomura σε σημερινό σχόλιό τους.

Η περσινή απόφαση των δύο μικρότερων κομμάτων να συμμετάσχουν διακριτικά στην κυβέρνηση, μέσω προσώπων της επιλογής τους και όχι με την τοποθέτηση πολιτικών στα υπουργεία, ήταν λανθασμένος υπολογισμός στρατηγικής εκ μέρους τους, εκτιμά η Nomura, αφού αυτό επέτρεψε στον Αντώνη Σαμαρά να κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό.

Από την άλλη, σαν σημαντικό λάθος τακτικής χαρακτηρίζεται από τον ιαπωνικό επενδυτικό οίκο και η βεβιασμένη κίνηση Σαμαρά για το κλείσιμο της ΕΡΤ, καθώς αυτό επέτρεψε στους δύο μικρότερους κυβερνητικούς εταίρους να απαιτήσουν πιο ενεργή συμμετοχή, από βελτιωμένη πλέον θέση. Στο πλαίσιο αυτό, η Nomura δεν αποκλείει τη συμμετοχή των Βενιζέλου και Κουβέλη στη σύνθεση της κυβέρνησης, μετά τον ανασχηματισμό.

Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η υπόθεση αυτή θα έχει μακροπρόθεσμες και σημαντικές επιπτώσεις. Η πιο ενεργή εμπλοκή ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα ενισχύσει την κυβερνητική συνοχή, που έλειπε έως τώρα. Επιπλέον, μέσω του συντονισμού τους κατά τις τελευταίες εβδομάδες, τα δύο κόμματα ήρθαν πιο κοντά, ενισχύοντας τις πιθανότητες μιας μελλοντικής τους συνεργασίας.

Αντίθετα, η ικανότητα του Αντ. Σαμαρά να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό θα μειωθεί στο εξής. Μένει να φανεί εάν αυτό θα οδηγήσει στη βελτίωση των ποσοστών των ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, με δεδομένο ότι έως τώρα, ο πρωθυπουργός κέρδιζε τα εύσημα για τις όποιες επιτυχίες της κυβέρνησης.

Η σταθερότητα της κυβέρνησης θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα εκλάβει ο κόσμος την αποτελεσματικότητα του νέου σχήματος, καθώς και στην αντίδραση του πρωθυπουργού σε μία πιθανή ανάκαμψη των ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Συμπερασματικά, η Nomura θεωρεί ότι εφόσον βρεθεί μια συμβιβαστική λύση απόψε, η μακροβιότητα και η αποτελεσματικότητα της νέας κυβέρνησης θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τη δυναμική του νέου καθεστώτος, με την πιο ενεργή συμμετοχή των ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
newmoney.gr

Guardian: Η Ελλάδα "θυσιάζει" τους επιστήμονές της - Τους αφήνουν απλήρωτους και πάνε στο εξωτερικό

Για «ανθρωποθυσία» των νέων Ελλήνων επιστημόνων λόγω της λιτότητας κάνει λόγο η βρετανική εφημερίδα Guardian, η οποία επισημαίνει πως η ελληνική κυβέρνηση έχει αφήσει απλήρωτους 750 νεοεκλεγέντες λέκτορες πανεπιστημίου, εδώ και τέσσερα χρόνια.

Το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής εγκατάλειψης και αδιαφορίας προς τους νέους επιστήμονες, έχει ως αποτέλεσμα να σημειωθεί μεγάλο κύμα φυγής προς το εξωτερικό, αναφέρει το δημοσίευμα, το οποίο μάλιστα παραθέτει και στοιχεία: Την έκτη χρονιά ύφεσης στη χώρα, οι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης παρουσιάζουν ανεργία της τάξης του 56,5%, ενώ ήδη 130.000 απόφοιτοι επιστήμονες ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία.

«Το να μιλάει κανείς για επιστημονική έρευνα μέσα σε ένα τέτοιο οικονομικό σκηνικό, ίσως μοιάζει πολυτέλεια, όμως, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, η συνεισφορά των Ελλήνων επιστημόνων στην κορυφαία επιστημονική αρθρογραφία καταλαμβάνει την 13η θέση στον κόσμο, πάνω από τον Καναδά, την Ιταλία και την Γαλλία. Επιπλέον, για κάθε ευρώ που επενδύεται, η ελληνική ερευνητική κοινότητα παράγει τρία», αναφέρεται στο δημοσίευμα, το οποίο αναρωτιέται «πώς στο καλό το καταφέρνει αυτό η Ελλάδα;».

Ο πιο δραματικός αντίκτυπος της λιτότητας σύμφωνα με τον Guardian, είναι η «κατάσταση ομηρίας» στην οποία βρίσκονται 750 περίπου πανεπιστημιακοί λέκτορες, οι οποίοι περιμένουν ακόμη, δύο έως τέσσερα χρόνια μετά την εκλογή τους, να διοριστούν σε μια σχολή.

«Αυτοί οι επιστήμονες, όλοι κάτοχοι διδακτορικών τίτλων με σημαντικά ακαδημαϊκά και ερευνητικά διαπιστευτήρια (πολλοί από τους οποίους και με χρόνια εμπειρίας στο εξωτερικό), αξιολογήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας μακράς και απαιτητικής διαδικασίας και εξέγησαν ώστε να υπηρετήσουν ως μέλη ΔΕΠ. Αντί γι' αυτό όμως παραμένουν ακόμη στη ''λίστα αναμονής''», αναφέρει η εφημερίδα.

Ανατριχίλα από την ζωγραφιά παιδιού προσφύγων που βυθίστηκε το σκάφος τους στη Λέσβο

Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει τόσο δυνατά και ξεκάθαρα για τον Οδύσσεια των προσφύγων και των μεταναστών όσο οι ίδιοι. Ο Γιατροί Χωρίς Σύνορα ρίχνουν φως στις πραγματικές ιστορίες αυτών των ανθρώπων, με μια σειρά συναρπαστικών αφηγήσεων των εμπειριών τους.

Μέσα από το msf.gr/tellmystory στο διαδίκτυο αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με hashtag ##MSFtellmystory έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τις μαρτυρίες τους και να βγάλουμε συμπεράσματα. Ο Μίτρα, ο Αμάντου, ο Σααλίμ, και η Νασρίν* από τη Συρία έκαναν ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι προς την Ελλάδα, βίωσαν στη χώρα τους τον πόλεμο, τη βία, την απόγνωση και αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν αναζητώντας ένα ασφαλές καταφύγιο από ανάγκη και όχι από επιλογή. Αυτές είναι οι ιστορίες τους, που όπως πολλοί άλλοι πρόσφυγες δεν μπορούν να πουν, είτε γιατί βρίσκονται σε κάποιο κέντρο κράτησης είτε γιατί φοβούνται να τις αφηγηθούν. Οι MSF ανταποκρίθηκαν στις ανάγκες πολλών προσφύγων και μεταναστών, όπως των πρωταγωνιστών των τεσσάρων ιστοριών, προσφέροντας ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια στα κέντρα κράτησης στον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου αντιμετωπίζοντας κυρίως περιστατικά δερματικών ασθενειών, λοιμώξεων του αναπνευστικού, γαστρεντερικών και μυοσκελετικών προβλημάτων, και ψυχικών διαταραχών.

H συγκλονιστική ιστορία της Νασρίν και η ζωγραφιά του γιου της

Η Νασρίν είναι 23 χρονών, από τη Συρία «Το μωρό μας είχε γίνει μούσκεμα, ο γιος μας ήθελε να γυρίσουμε πίσω, φοβόταν πάρα πολύ, αλλά ο διακινητής μας είπε ότι σε μία ώρα θα βρισκόμασταν απέναντι. Αλλά μας πήρε περισσότερο από μία ώρα.

Μας είπαν ότι η βάρκα ήταν μεγάλη και ότι θα μας χωρούσε όλους μαζί με τα πράγματά μας. Μας είπαν όμως πολλά ψέματα, ήμασταν πολλοί άνθρωποι, περίπου 65 άτομα. Δέκα λεπτά αφότου έφυγε η βάρκα, ο καπετάνιος τη γύρισε πίσω γιατί είχε πολύ βάρος. Περιμέναμε να ξαναφύγουμε, ο διακινητής μας είπε ότι θα περνούσαν απέναντι μόνο γυναίκες και παιδιά, αλλά εμείς αρνηθήκαμε, θέλαμε να φύγουμε όλοι μαζί.

Έτσι ξαναφύγαμε. Ο καπετάνιος δεν ήξερε καθόλου να οδηγήσει τη βάρκα. Είχαμε όλοι βραχεί. Μετά από μιάμιση ώρα ήρθε η αστυνομία. Τότε, κάποιος έσκισε την πλαστική φουσκωτή βάρκα με ένα μαχαίρι και βρεθήκαμε όλοι στη θάλασσα. Παραλίγο να πνιγούμε .....»

Πηγή: iefimerida.gr

NYT: Πολύ καλή για να είναι αληθινή η σταθερότητα στην Ελλάδα

Σε εκτενές άρθρο η αμερικανική εφημερίδα αναφέρεται στις αντιδράσεις που ξέσπασαν στην Ελλάδα μετά την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά για την ΕΡΤ

Παρά τα πρόσφατα σενάρια περί επιστροφής της σταθερότητας στην Ελλάδα και ενώ πολλοί έλεγαν ότι η έξοδος από το ευρώ φαινόταν πια ένα κακό όνειρο για την χώρα, οι  New York Times σε νέο δημοσίευμά τους μιλούν για μια πραγματικότητα που ήταν... πολύ καλή για να είναι αληθινή!

Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, το πρόσφατο δράμα με την ΕΡΤ στην Αθήνα αποδεικνύει πως οι προκλήσεις για την τρικομματική κυβέρνηση παραμένουν και πως η Ελλάδα δεν έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο.

«Όλα πυροδοτήθηκαν από την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να βάλλει τους δημόσιους υπαλλήλους που κανείς δεν είχε τολμήσει να αγγίξει» γράφουν οι NYT και σημειώνουν ότι ασχέτως από το αν η κυβέρνηση διαλυθεί και η χώρα μπει σε εκλογική περίοδο, οι τελευταίες εξελίξεις υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η πολιτική αστάθεια παραμένει υπαρκτή απειλή για την Ελλάδα, παρά την όποια αφήγηση επιχειρείται μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, αλλά και προς τις αγορές, ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε στάδιο ανάκαμψης.

«Η απόφαση του ΣτΕ», αναφέρεται στο δημοσίευμα, «αποσυμπίεσε κάπως την τεταμένη ατμόσφαιρα και εξαγόρασε λίγο χρόνο για τον κ. Σαμαρά».

«Η ιδέα πως η Ελλάδα έχει ξεπεράσει πλήρως τον κίνδυνο έμοιαζε θετική. Αλλά ενέχει σίγουρα μια αίσθηση εφησυχασμού. Αντανακλά μια τάση παραγκωνισμού των μεγάλων πολιτικών προκλήσεων που απειλούν την χώρα» διαμηνύει ο Σάιμον Τίλφορντ, επικεφαλής αναλυτής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων (Centre for European Reform), προσθέτοντας ότι το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική κυβέρνηση είναι να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις.

«Το τηλεφώνημα της Μέρκελ έγινε επειδή προσπαθεί απεγνωσμένα να αποφύγει το παραμικρό πρόβλημα ενόψει των γερμανικών εκλογών» παρατηρεί ο Tilford.

Die Welt: H ΕΡΤ «δυναμίτης» για την κυβέρνηση της Αθήνας

Η Die Welt του Βερολίνου στη διαδικτυακή της έκδοση παρομοιάζει την ΕΡΤ με «δυναμίτη για την κυβέρνηση της Αθήνας» και υπογραμμίζει
ότι το κλείσιμό της κλόνισε ισχυρά τον Αντώνη Σαμαρά.

Σύμφωνα με την Die Welt, «με τη συμφωνία (των τριών εταίρων) απετράπη προς το παρόν μία νέα εκλογική αναμέτρηση -θα ήταν η τέταρτη εντός τεσσάρων ετών. Μία νέα προσφυγή στις κάλπες δεν είναι προς το συμφέρον των κυβερνώντων κομμάτων, καθώς έτσι θα μπορούσαν να επωφεληθούν τόσο η αριστερή όσο και η ακροδεξιά αντιπολίτευση».

Βαλαωρίτης: «Πανικός πίσω από το κλείσιμο της ΕΡΤ»

Τερατώδες σπασμωδικό μέτρο από πανικό χαρακτηρίζει το κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση ο Νάνος Βαλαωρίτης ο οποίος σε δήλωσή του ανέφερε ότι...«Δεν ρίχνουν με μια κίνηση του χεριού τους όλα τα στρατιωτάκια στο παιχνίδι. Επιλέγουν πρώτα και κλείνουν έναν, και κατόπιν έναν άλλο πομπό, και κάνουν ένα ξάφρισμα των άχρηστων απ’ τους χρήσιμους.

Αλλά στην Ελλάδα γίνονται όλα face to face… Και φαίνεται ότι οι κρατικοί σταθμοί ενόχλησαν την κυβέρνηση επανειλημμένως. Ενώ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και κάνουν εξίσου σπασμωδικές θεατρικές κινήσεις οι δύο εταίροι του κ. Σαμαρά, από coup de main (πράξη βίας) σε coup de theatre (πράξη για το θεαθήναι).

Ποιος ξεγελιέται για το πραγματικό αίτιο του εντυπωσιασμού που καλύπτει το φιάσκο του ΔΕΠΑ, και για να ικανοποιηθεί η τρόικα στην ανθρωποφαγική της πείνα για δύο χιλιάδες υπαλλήλους στο βραδινό της γεύμα;» αναρωτιέται ο γνωστός ποιητής και συγγραφέας.

NY Times: Τώρα είναι η ευκαιρία του ΔΝΤ να διορθώσει το λάθος του στην Ελλάδα

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει τώρα μια ευκαιρία να δείξει ότι έμαθε κάτι από τα λάθη πολιτικής που έκανε στην Ελλάδα, και τα οποία αναγνώρισε... την περασμένη εβδομάδα, γράφει η συντακτική ομάδα των New York Times σε άρθρο-παρέμβασή της.

Την ώρα που αντιπροσωπεία της τρόικας φτάνει στην Αθήνα, οι NY Times επισημαίνουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται αναθεώρηση του προγράμματός της σε ό,τι αφορά τη φορολόγηση του τουρισμού (μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13%) και τις προθεσμίες για τις αποκρατικοποιήσεις.

Και παρότι η τρόικα αναμένεται να συμφωνήσει στα δύο αυτά μέτωπα, η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας παραμένει άσχημη, με ύφεση 6% πέρυσι και ανεργία στο 27%.

«Σίγουρα, οι ειδικοί των οικονομικών των τριών πιστωτών καταλαβαίνουν ότι το να συρρικνώνουν μία μαραμένη οικονομία και να καθηλώνουν ακόμα μεγαλύτερο μέρος του δυνητικού εργατικού δυναμικού της, δεν θα βοηθήσει να αποπληρωθούν τα χρέη της Ελλάδας», τονίζει το άρθρο.

«Η πεισματική επιμονή των Ευρωπαίων αξιωματούχων ότι τίποτα δεν πάει στραβά σε αυτή την εικόνα, κατά πάσα πιθανότητα σημαίνει ότι αυτοί δεν θα απαντήσουν εποικοδομητικά στις λογικές εκκλήσεις της Αθήνας για ανακούφιση. Όμως, το ΔΝΤ, έχοντας εκφράσει κάποια μετάνοια για το λάθος του παρελθόντος, θα πρέπει να βλέπει πιο ξεκάθαρα το κακό που γίνεται», καταλήγει.
newmoney.gr

Guardian: Οι πολιτικοί και η τρόικα φταίνε για την κατάσταση στην Ελλάδα

Πολλαπλασιάζονται αυτοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα άργησε να "κουρέψει" το χρέος της, κατά τα πρότυπα της έκθεσης του ΔΝΤ.
Ο Barry Eichengreen καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ και πρώην σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Guardian, επισημαίνει πως η Τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση άργησαν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους.

Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονολόγο, ήδη από το πρώτο μισό του 2010, όταν η Ελλάδα έχασε την πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ήταν ήδη σαφές ότι το δημόσιο χρέος της ήταν μη βιώσιμο και πως έπρεπε να αναδιαρθρωθεί το συντομότερο δυνατόν. Εάν η Ελλάδα, τονίζει, είχε προβεί άμεσα σε κούρεμα κατά τα 2/3, θα μπορούσε να αποφύγει την επαπειλούμενη συντριβή της υπό το βάρος του χρέους.

Παράλληλα, θα μπορούσε να είχε αξιοποιήσει ένα μέρος από τα κέρδη των επιτοκίων για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της. Ως αποτέλεσμα, η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε μειώσει τους φόρους, αντί να τους αυξήσει, να προωθήσει τις επενδύσεις και να επανεκκινήσει την οικονομία της εντός περίπου ενός έτους.

Δεδομένης της αντίθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να κινηθεί ομόφωνα και να ανακοινώσει την απόφασή της για αναδιάρθρωση ως ΄΄τετελεσμένο γεγονός΄΄. Όμως, αντί να συνεργαστεί με τους κοινωνικούς της εταίρους, η ελληνική κυβέρνηση, υπό τις οδηγίες της τρόϊκας, διέλυσε το συλλογικό διαπραγματευτικό σύστημα της χώρας, αφήνοντας τους εργαζόμενους χωρίς αντιπροσώπευση.

Ως αποτέλεσμα, η ελληνική κυβέρνηση, εξαιτίας της ελλιπούς κοινωνικής συναίνεσης, απέτυχε να εφαρμόσει δομικές μεταρρυθμίσεις, στάθηκε ανίκανη να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πιστωτών της και η τρόϊκα απαίτησε σκληρά μέτρα λιτότητας, ως αντίτιμο για την οικονομική βοήθεια.

Συμπερασματικά ο Barry Eichengreen υπογγραμίζει πως η Ελλάδα αυτή τη στιγμή προσπαθεί να ξεφύγει από την κρίση αλλά με τις αστοχίες των πολιτικών της και της Τρόικα, η κατάσταση της χώρας δεν θα είναι εύκολα αναστρέψιμη.

Σαν σήμερα "έφυγε" ο Μάνος Χατζιδάκις

Ο Εμμανουήλ (Μάνος) Χατζιδάκις (Ξάνθη 23 Οκτωβρίου 1925 – Αθήνα 15 Ιουνίου 1994) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικοσυνθέτες. Το έργο του θεωρείται πως συνέδεσε τη λόγια με τη λαϊκή μουσική και περιλαμβάνει δεκάδες ηχογραφήσεις πολλές από τις οποίες αναγνωρίζονται σήμερα ως κλασικές.

Περίοδος 1925 - 1944
Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στην Ξάνθη, γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι, από τον Μύρθιο Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου[εκκρεμεί παραπομπή] και της Αλίκης Αρβανιτίδου. Σύμφωνα με τον ίδιο κληρονόμησε από τη μητέρα του «όλους τους γρίφους που από παιδί μ' απασχολούν και μέχρι σήμερα κάνω προσπάθειες να τους λύσω. Χωρίς τους γρίφους της δεν θα 'μουν ποιητής...». Η μουσική του εκπαίδευση ξεκινά σε ηλικία τεσσάρων ετών και περιλαμβάνει μαθήματα πιάνου από την αρμενικής καταγωγής πιανίστρια Αλτουνιάν. Παράλληλα, εξασκείται στο βιολί και τοακορντεόν.

Ο Χατζιδάκις εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα, με τη μητέρα του, το 1932 έπειτα από το χωρισμό των γονέων του. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1938, ο πατέρας του πεθαίνει σε αεροπορικό δυστύχημα, γεγονός που σε συνδυασμό με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου επιφέρει μεγάλες οικονομικές δυσχέρειες στην οικογένεια και αναγκάζει τον Χατζιδάκι να εργαστεί από αρκετά νεαρή ηλικία.

Συγχρόνως επεκτείνει τις μουσικές του γνώσεις παρακολουθώντας ανώτερα θεωρητικά μαθήματα με τον Μενέλαο Παλλάντιο, την περίοδο 1940 - 1943, ενώ ξεκινά και σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες όμως δεν θα ολοκληρώσει. Την ίδια περίοδο συνδέεται με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Γκάτσος, οι ποιητές Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Άγγελος Σικελιανός και ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης.

Κατά την τελευταία περίοδο της Κατοχής, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ με το ψευδώνυμο Πέτρος Γρανίτης [εκκρεμεί παραπομπή]. Ο Μάνος Χατζιδάκις έγραφε και κείμενα, παιδικά ποιήματα και τραγούδια, που δημοσιεύονταν στο περιοδικό Νέα Γενιά και σε άλλα έντυπα της ΕΠΟΝ. Μετά την Απελευθέρωση, μάλιστα έγραψε και τον ύμνο "ΕΠΟΝ, ΕΠΟΝ, είσαι ο εχθρός των φασιστών, καμάρι του λαού ΕΠΟΝ"[1][2].

Manos Hatzidakis. (Photo credit: Wikipedia)

Περίοδος 1945 - 1966
Η πρώτη εμφάνιση του Χατζιδάκι ως συνθέτη πραγματοποιείται το 1944 με τη συμμετοχή του στο έργο Τελευταίος Ασπροκόρακας του Αλέξη Σολομού, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν. Στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, ο Χατζιδάκις θα παρακολουθήσει και μαθήματα υποκριτικής, αν και τελικά ο ίδιος ο Κουν θα τον αποτρέψει. Η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης θα διαρκέσει περίπου δεκαπέντε χρόνια και αποφέρει μουσική για σημαντικό αριθμό έργων του σύγχρονου θεάτρου..

Το 1946 καταγράφεται και η πρώτη του εργασία για τον κινηματογράφο, στην ταινία Αδούλωτοι Σκλάβοι και στα επόμενα χρόνια συνθέτει μουσική για πολλές ελληνικές ή ξένες ταινίες. Ειδικά για τη μουσική της ταινίας Το ποτάμι (1959) θα κερδίσει το μουσικό βραβείο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το 1950 θα αποτελέσει ιδρυτικό στέλεχος και καλλιτεχνικό διευθυντή του Ελληνικού Χοροδράματος της Ραλλούς Μάνου, όπου παρουσιάζει τα τέσσερα μπαλέτα του, Μαρσύας (1950), Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές (1951), Το Καταραμένο Φίδι (1951) και Ερημιά (1958).

Παράλληλα με το Ελληνικό Χορόδραμα, η τραγωδός Μαρίκα Κοτοπούλη αναθέτει στον Χατζιδάκι τη σύνθεση της μουσικής για τις Χοηφόρους (1950) από την Ορέστεια του Αισχύλου. Το γεγονός αυτό αποτελεί την αρχή της ενασχόλησης του Χατζιδάκι με πολλές αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες, μεταξύ των οποίων η Μήδεια (1956), ο Κύκλωπας (1959), οι Βάκχες (1962), οι Εκκλησιάζουσες(1956), η Λυσιστράτη (1957) και οι Όρνιθες (1959). Την ίδια εποχή (1950), ο Χατζιδάκις συνεργάζεται και με τον Άγγελο Σικελιανό προκειμένου να συνθέσει τη μουσική για την τελευταία του τραγωδία Ο Θάνατος του Διγενή.
Το 1961 του απονέμεται το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι Τα παιδιά του Πειραιά, από την ταινία του Ζυλ Ντασέν Ποτέ την Κυριακή, το οποίο συμπεριλαμβάνεται και στα δέκα εμπορικότερα τραγούδια του 20ού αιώνα. Ο ίδιος ο Χατζιδάκις, θεωρεί πως η ελαφρά μουσική του για τον κινηματογράφο, του προσδίδει μια «ανεπιθύμητη λαϊκότητα», την οποία δεν αποδέχεται και φθάνει στο σημείο να αποκηρύξει μεγάλο μέρος της.
Σημαντικός σταθμός στο έργο του Χατζιδάκι για το θέατρο αποτελεί ακόμα η παράσταση Οδός Ονείρων (1962) σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού και πρωταγωνιστή το Δημήτρη Χορν.
Την περίοδο 1963-1966 διευθύνει την «Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών» – της οποίας είναι και ιδρυτής -- και στο σύντομο χρονικό διάστημα της λειτουργίας της δίνει 20 συναυλίες με πρώτες παρουσιάσεις δεκαπέντε έργων Ελλήνων συνθετών.

Manos Hatzidakis (Photo credit: Wikipedia)

Περίοδος 1967 - 1971
Το 1966 ο Μάνος Χατζιδάκις επισκέπτεται την Αμερική προκειμένου να ανεβάσει στο Broadway με τον Ζυλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη τη θεατρική διασκευή του Ποτέ την Κυριακή με τον τίτλοIllya Darling. Κατά την παραμονή του στην Αμερική έρχεται σε επαφή με την ποπ και ροκ αμερικανική μουσική σκηνή, γεγονός που έχει σαν αποτέλεσμα την ηχογράφηση του κύκλου τραγουδιώνReflections σε συνεργασία με το συγκρότημα New York Rock and Roll Ensemble ενώ ηχογραφεί και Το Χαμόγελο της Τζοκόντας, ένα από τα περισσότερο γνωστά έργα του.

Περίοδος 1972 - 1989
Το 1972, επιστρέφει στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο ιδρύει το μουσικό καφεθέατρο «Πολύτροπο», το οποίο επιδιώκει, σύμφωνα με τον ίδιο, «μια τελετουργική παρουσίαση του τραγουδιού, μ' όλα τα μέσα που μας παρέχει η σύγχρονη θεατρική εμπειρία». Η περίοδος αυτή, μέχρι το τέλος της ζωής του, θεωρείται η περισσότερο ώριμη στη μουσική του σταδιοδρομία[εκκρεμεί παραπομπή] και σηματοδοτείται με την ηχογράφηση του Μεγάλου Ερωτικού.

Με το πέρας της στρατιωτικής δικτατορίας διορίζεται «Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής» της Λυρικής Σκηνής για το διάστημα 1975 - 1977 ενώ την περίοδο 1975 - 1982 αναλαμβάνει καθήκοντα Διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας καθώς και Διευθυντή του κρατικού ραδιοσταθμού Τρίτο Πρόγραμμα. Η παρουσία του στο Τρίτο Πρόγραμμα αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς και ίσως την ποιοτικότερη περίοδο του ραδιοσταθμού.
Το 1979 ο Χατζιδάκις καθιερώνει τις «Μουσικές Γιορτές» στα Ανώγεια της Κρήτης, που περιλαμβάνουν τοπικούς λαϊκούς χορούς και τραγούδια. Τον επόμενο χρόνο εγκαινιάζει και τον «Μουσικό Αύγουστο» στο Ηράκλειο, ένα καλλιτεχνικό Φεστιβάλ με κύριο στόχο την παρουσίαση νέων ρευμάτων τόσο στη μουσική όσο και στο χορό, τον κινηματογράφο, τη ζωγραφική και το θέατρο. Την περίοδο 1981 - 1982 διοργανώνει επίσης τους «Μουσικούς Αγώνες» στην Κέρκυρα, ένα μουσικό διαγωνισμό για νέους Έλληνες συνθέτες.
Αξιοσημείωτη είναι και η συμμετοχή του στην έκδοση του πολιτιστικού περιοδικού Το Τέταρτο (1985 - 1986), το οποίο καταγράφει τα καλλιτεχνικά και κοινωνικά δρώμενα μέσα από τις πολιτικές τους διαστάσεις. Παράλληλα, συστήνει το 1985, την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία «Σείριος», η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα. Από το 1976 συνεργάζεται με τη Μαρία Φαραντούρη σε τέσσερις δίσκους του: "Η εποχή της Μελισσάνθης" (1980), "Τα Παράλογα" ( 1976 ), "Σκοτεινή Μητέρα" (1986) και "Ρωμαϊκή Αγορά" (1986) καθώς και σε πάρα πολλές συναυλίες μέχρι το 1991 .

Περίοδος 1990 - 1994
Στα τέλη του 1989 ο Χατζιδάκις ιδρύει την «Ορχήστρα των Χρωμάτων» με σκοπό να παρουσιάσει έργα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες. Ο ίδιος ο Χατζιδάκις διηύθυνε την ορχήστρα μέχρι το τέλος της ζωής του δίνοντας συνολικά είκοσι συναυλίες και δώδεκα ρεσιτάλ ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Το 1991, σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαμάτας διοργανώνει επίσης τους «Πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας».

 Manos Hadjidakis

Πέθανε στις 15 Ιουνίου του 1994 από οξύ πνευμονικό οίδημα και ετάφη στην Παιανία.
Ο ίδιος ο Χατζιδάκις ιδίως προς το τέλος της ζωής του ξεχώριζε τα έργα του, σχεδόν αποκηρύσσοντας μερικά από τα πλέον δημοφιλή του, κινηματογραφικές επιτυχίες όπως τα Παιδιά του Πειραιά, λέγοντας ότι τα έγραψε γιατί έπρεπε να ζήσει, αλλά δεν ήταν αντιπροσωπευτικά της δημιουργικής του πνοής.Τα έργα που αγαπούσε τα έβγαλε κατ' ευθείαν σε δίσκους, και από αυτά πιο αυτοβιογραφικό θεωρούσε την Εποχή της Μελισσάνθης. Από αυτό το δίσκο, δέκα χρόνια μετά θάνατον, ο σκηνοθέτης της τελετής λήξεως των Ολυμπιακών αγώνων των Αθηνών, 2004, διάλεξε ν' ακουστεί το τραγούδι "Μητέρα κι αδελφή" κατά τη σβέση της ολυμπιακής φλόγας. Σε ελάχιστα έργα του ο Χατζιδάκις τραγουδά ο ίδιος. Ισως γιατί δεν είχε και καλή άρθρωση του ρώ. Στους΄Ορνιθες έχει ένα σύντομο πέρασμα ("Πιο καλά, χίλιες φορές...").Επίσης μετά θάνατον κυκλοφόρησε ένα cd, όπου τραγουδά μόνος όλα τα τραγούδια. Στον δίσκο "Τα παράλογα", ο Μίκης θεοδωράκης τραγουδά την Ελλαδογραφία του Ν.Γκάτσου, με μουσική του Χατζιδάκι. Η Νάνα Μούσχουρη υπήρξε η αγαπημένη του ερμηνεύτρια, αλλά οι σχέσεις τους χάλασαν όταν η ΝΜ δεν ακολούθησε τη συμβουλή του, να μείνει στην Ελλάδα, και ξεκίνησε τη διεθνή της καρριέρα. Οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν περίπου είκοσι χρόνια αργότερα, όταν έγραψε ξανά για τη δική της φωνή τους Μύθους μιας γυναίκας σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Με την Μούσχουρη έκαναν μια λαμπρή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, στα στρατόπεδα, που αναμεταδιδόταν από την τηλεόραση. Πολλά τραγούδια του, τα καλύτερά της, τραγούδησε και η Αλίκη Βουγιουκλάκη, τα περισσότερα για τον κινηματογράφο, αλλά υπάρχει και ένα που της το έδωσε για ένα μικρό δισκάκι 45 στροφών: "Η περιπέτεια στη Νότιο Καρολίνα" με παράξενους, τραυματικούς στίχους. Η σχέση του Χ. με τον Μίκη Θεοδωράκη ήταν πάντα στενή και εγκάρδια, παρ' όλον ότι στη λαϊκή μυθολογία της εποχής φαίνονταν αντίπαλοι. Συνεργάστηκαν στην επιθεώρηση Μαγική Πόλη. Επίσης ο Χ. έκανε την πρώτη ενορχήστρωση του έργου του Μίκη Επιτάφιος, από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου που τραγούδησε η Νάνα Μούσχουρη. Ο Μ. Θεοδωράκης ήταν τότε στο Παρίσι, αλλά, όταν ακουσε το δίσκο του Επιταφίου του, τα άφησε όλα και γύρισε στην Ελλάδα για να ξαναγράψει σε δίσκο το έργο του, με δική του ενορχήστρωση, με μπουζούκι, και τραγουδιστή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, αποκαθιστώντας, όπως ήθελε, την "λαϊκότητα" του έργου.

Επιλεγμένο έργο

Επιλεγμένη δισκογραφία[Επεξεργασία]
(οι χρονολογίες αφορούν στην έκδοση του δίσκου κι όχι στη γραφή του εκάστοτε έργου)
Έξι λαϊκές ζωγραφιές/Για μια μικρή, λευκή αχιβάδα (1954)
Το καταραμένο φίδι (1990)
Ο κύκλος με την κιμωλία (1959)
Ερημιά (1959)
Ο κύκλος του C.N.S (1959)
Έξι λαϊκές ζωγραφιές (1959)
Ραντεβού στην Κέρκυρα (1960)
Το κλωτσοσκούφι (1960)
Ποτέ την Κυριακή (1960)
Όρνιθες (1960)
La voleuse de Londres (Η κλέφτρα του Λονδίνου) (1961)
Ελλάς, η χώρα των ονείρων (1961)
Για μια μικρή λευκή αχιβάδα (1961)
Χαμένα όνειρα (1961)
Η Αλίκη στο ναυτικό (1961)
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε (1961)
Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη (1962)
Οδός Ονείρων (1962)
Καίσαρ και Κλεοπάτρα (1962)
Αμέρικα Αμέρικα (1963)
Συνέβη στην Αθήνα (1964)
Topkapi (1964)
Ματωμένος Γάμος/Παραμύθι χωρίς όνομα (1965)
Το χαμόγελο της Τζοκόντας (1965)
Μυθολογία (1966)
Ilya Darling (1967)
Blue (1968)
Reflections (1970)
Της γης το χρυσάφι (1971)
Ο Μεγάλος Ερωτικός (1972)
Ο Οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης (1974)
Τα πέριξ (1974)
Sweet Movie (1974)
Ο σκληρός Απρίλης του '45 (1974)
Αθανασία (1976)
Τα παράλογα (1976)
Οι γειτονιές του φεγγαριού/Χωρίον ο πόθος (1977)
Για την Ελένη (1978)
Η εποχή της Μελισσάνθης (1980)
Πορνογραφία (1982)
Οι μπαλάντες της οδού Αθηνάς (1983)
Memed My Hawk (1983)
Σκοτεινή μητέρα (1986) Μαρία Φαραντούρη
Ο Μάνος Χατζιδάκις στη Ρωμαϊκή Αγορά (1986)
Η λαϊκή αγορά (1987)
Το ρεσιτάλ (1989)
Τα τραγούδια της αμαρτίας (1996)
2000 Μ.Χ. (1999)
Μουσική για το Θέατρο Τέχνης (2003)
Μουσική για το Ελληνικό Χορόδραμα (2003)
el.wikipedia.org

Προκόπης Δούκας: Η τελευταία ημέρα στην ΕΡΤ

Ο δημοσιογράφος Προκόπης Δούκας που από το 1997 εργαζόταν στη δημόσια τηλεόραση περιγράφει "από μέσα" λεπτό προς λεπτό την τελευταία ημέρα της ΕΡΤ σε ένα κείμενο που φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο "ΕΡΤ... Η σπασμωδική προχειρότητα του 'ξαφνικού θανάτου'".

"Πριν από περίπου δύο δεκαετίες, τρεις μήνες αφού είχα πιάσει δουλειά σε μεγάλο ενημερωτικό ραδιοφωνικό σταθμό, μου ανακοινώθηκε το κόψιμο της εκπομπής μου - και η απόλυσή μου. Ζήτησα ραντεβού από το διευθυντή (που είχε επηρεαστεί από τους συμβούλους του, με τη δικαιολογία ότι προέρχομαι από άλλο σταθμό 'αντίπαλης ιδεολογίας') και μετά από μια εβδομάδα με δέχτηκε. Τον ρώτησα αν πίστευε ότι ήταν επαγγελματικό να κόβεται μια εκπομπή, χωρίς καν ο παραγωγός να αποχαιρετήσει τους ακροατές - και τον ρώτησα τι μπορεί να φοβάται. Με κοίταξε έκπληκτος: Ως συντηρητικός και άσχετος με το μέσο ραδιόφωνο (όπως συνηθίζεται σε αυτή τη χώρα), δεν είχε σκεφτεί ποτέ την οπτική αυτή. Ευτυχώς την εκτίμησε - και δεν φοβήθηκε να με επαναπροσλάβει...

Η φράση 'η ΕΡΤ δεν σώζεται παρά μόνο αν κλείσει και ξανανοίξει από την αρχή' θα μπορούσε να ισχύει για τα περισσότερα ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά (και όχι μόνο) μέσα. Επανδρωμένα με 'κολλητούς' και πρώην ναυάρχους στη διοίκηση, με πλήρη απουσία αξιοκρατίας και επαγγελματισμού, τα ελληνικά media χτίστηκαν 'στου κασίδη το κεφάλι'. Γι’ αυτό και η συμβολή τους στο επίπεδο του δημόσιου βίου και του δημόσιου διαλόγου ήταν πολλές φορές αρνητική, από την εποχή της απελευθέρωσης του κρατικού μονοπωλίου, 23 χρόνια πριν. Μόνο που κανείς ιδιοκτήτης δεν διανοήθηκε να τα κλείσει και να τα ξανανοίξει, παρά μόνο να προσπαθήσει να τα βελτιώσει.

Η μεγάλη διαφορά με την ΕΡΤ ήταν ότι ήταν ο εύκολος 'σάκος του μποξ', για οποιοδήποτε συμφέρον, πολιτικό ή μη. Εμποτισμένη με νοοτροπίες του δημοσίου, καθημαγμένη από απαράδεκτες διοικήσεις και τις παρεμβάσεις πολλών, διογκωμένη από τα πάσης προελεύσεως ρουσφέτια, ταλαιπωρημένη από συνδικαλιστικές και μαξιμαλιστικές ακαμψίες. Παρ’ όλα αυτά, ήταν η ραδιοτηλεόραση των εξαιρετικών στιγμών, τόσο στην ενημέρωση, όσο και στο ποιοτικό ακρόαμα και θέαμα.

Η Τρίτη ξημέρωσε με την πληροφορία ότι την προηγούμενη νύχτα σχεδιαζόταν η εισβολή των ΜΑΤ, που θα την άδειαζαν από τη σχετικά ολιγομελή νυχτερινή βάρδια και θα εμπόδιζαν οποιονδήποτε άλλον να μπει μέσα. Λέγεται ότι οι ψυχραιμότεροι στο Μέγαρο Μαξίμου επισήμαναν ότι έτσι η απόπειρα κλεισίματος θα κατέπεφτε εύκολα στο πρώτο δικαστήριο.

Η είδηση συνδυάστηκε και με την αποτυχία της ιδιωτικοποίησης του φυσικού αερίου - και παρά το γεγονός ότι εκ των υστέρων όλα συγκλίνουν ότι η κίνηση να κλείσει η ΕΡΤ είχε προετοιμαστεί από το Σάββατο, μοιάζει σαν να επελέγη σπασμωδικά τη Δευτέρα, ώστε να στρέψει την προσοχή αλλού.

Οι πιέσεις της τρόικας προς την κυβέρνηση να επιδείξει μερικές χιλιάδες ονόματα απολυμένων από το ευρύτερο δημόσιο έπεφταν συνεχώς στο κενό, για τον απλούστατο λόγο ότι ουδείς κατέβαλε τον κόπο να εκπονήσει ένα σοβαρό πρόγραμμα αξιολόγησης και (εθελούσιας ή μη) απομάκρυνσης εργαζομένων, με βάση επαγγελματικά κριτήρια και ανάγκες.

Το κλείσιμο αμυντικών βιομηχανιών, με έδρα στην περοχή της Θεσσαλονίκης, προσέκρουε σε τοπικού παραγοντισμούς αλλά και εθνικές αγκυλώσεις. Ποιος άκουγε τώρα τους πάσης φύσεως εθνικιστές, προνομιακό κοινό του μεγαλύτερου κυβερνητικού κόμματος, να κραβγάζουν για την 'αποδυνάμωση της άμυνας της χώρας';

Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η σπασμωδική επιλογή ήταν η εύκολη λύση. Άλλωστε η ΕΡΤ, με τις αλλεπάλληλες απεργίες σε κρίσιμες στιγμές της επικοινωνιακής προσπάθειας της κυβέρνησης, δεν ήταν ούτε αρεστή, ούτε επαρκώς ελεγχόμενη: Η πλειονότητα των εργαζομένων ανήκε στο 'απέναντι στρατόπεδο'...

Το απόγευμα της Τρίτης, η ατμόσφαιρα βάρυνε όσο δεν παίρνει άλλο. Παρά τις πληροφορίες όμως ότι η ΕΡΤ κλείνει, ουδείς περίμενε να το ακούσει να συμβαίνει εντός της ημέρας. Ακόμα παραπάνω, κανείς στην ΕΡΤ δεν περίμενε η κυβέρνηση, δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου, να καταγγείλει ως 'παρατηρητής', αναιρώντας εαυτόν, την αδιαφάνεια και τη σπατάλη, σε έναν οργανισμό που επόπτευε. Και τότε, ποιος ήταν ο ρόλος των διοικήσεων, που η ίδια (όπως και κάθε άλλη κυβέρνηση πριν) είχε τοποθετήσει;

Σε μια εκδήλωση κοινωφελούς ιδρύματος στην οποία έχω υποχρεώση να παρευρεθώ, διάφοροι πολιτικοί της συντηρητικής παράταξης μου σφίγγουν το χέρι υποκριτικά. Ένας εκσυγχρονιστής, πρώην υπουργός, κάνει την εκτίμηση ότι 'αυτή η κίνηση θα δώσει πόντους στον Σαμαρά, γιατί θα την πουλήσει στο κοινό του ως αποφασιστικότητα'.

Αντιθέτως, γιατροί και πολίτες το κάνουν ειλικρινά, με συγκίνηση, πολλοί λέγοντάς μου ότι θα χάσουν το ξεκίνημα της μέρας που τους προσέφερα κάθε πρωί στις 8, από τον Kosmos 93,6, ένα σταθμό που είχε εξαιρετικές δημογραφικές και ακροαματικές επιδόσεις, ξεπερνώντας κατά πολύ τον ανταγωνισμό, στις καλύτερές του στιγμές.

Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ συζητούν το πολιτικό παιχνίδι που θεωρούν ότι παίζεται: 'Ο Σαμαράς εκβιάζει τους άλλους δύο εταίρους με εκλογές, που θα φέρουν τα ποσοστά τους στο ναδίρ - και θα φέρουν τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα'.

Μέσα σε όλα, το ακροδεξιό κόμμα εκδίδει επικριτική ανακοίνωση για την ΕΡΤ ότι δεν φιλοξενούσε τις απόψεις του και ότι το έβριζε ως ναζιστικό, ξεχνώντας ότι οι ίδιοι οι εκπρόσωποί του ήταν τόσο ανερμάτιστοι που δεν ανταποκρίνονταν στις προσκλήσεις ή είχαν φάει εμπάργκο διαρκείας από τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, που δεν δέχονταν να βρίσκονται στο ίδιο χώρο με όσους χαστουκίζουν.

Στο twitter, που έχει πάρει σχεδόν μονοθεματικά φωτιά, ο Σωτήρης Κούκιος γράφει: 'Η ΧΑ θέλει το κλείσιμο της #ert γιατί, λέει, τους αποκαλεί Ναζί. Ε, μα για αυτό εμείς τη θέλουμε ανοιχτή, μπάρμπα'...

Στο προαύλιο του μεγάρου της Αγίας Παρασκευής έχει αρχίσει και μαζεύεται πάρα πολύς κόσμος. Οι πόρτες του κτιρίου ανοίγουν - και ο έλεγχος χάνεται. Πολλοί εργαζόμενοι φοβούνται μήπως κάποιοι επιτήδειοι επωφελούν και αρχίσει το πλιάτσικο στον εξοπλισμό. Η στοιχειώδης περιφρούρηση προσπαθεί να κατευθύνει τον κόσμο, όπως και οι λιγοστοί φύλακες. Λίγο αργότερα, στη διάρκεια της νύχτας, θα απειληθούν και αυτοί από τα ΜΑΤ, ότι αν δεν εγκαταλείψουν, ως 'απολυμένοι', θα συλληφθούν και θα αποκλειστούν από την επαναπρόσληψη...

Μαζί με τον σοκαρισμένο κόσμο, σπεύδουν και κάθε είδους γυρολόγοι και 'κοράκια' της πολιτικής, με ή χωρίς σημαίες. Είναι ευκαιρία να διαφημίσουν την πραμάτεια τους, να τονώσουν το 'μαγαζάκι' τους. Οι συνδικαλιστές λένε διάφορες αερολογίες. Το κτίριο είναι γεμάτο από ανταποκριτές διεθνών μέσων, το παγκόσμιο ενδιαφέρον είναι μεγάλο.

Μου ζητούν συνεντεύξεις από το BBC, το Arte, τους New York Times, την El Pais. Συνειδητοποιώ ότι η είδηση έχει σοκάρει, ακόμα και φοβίσει, τους συναδέλφους σε όλη την Ευρώπη - και είναι πρώτη είδηση στα περισσότερα διεθνή δίκτυα, το Euronews έχει διαρκή σύνδεση με το προαύλιο της ΕΡΤ.

Αναρωτιέμαι αν στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν συνειδητοποιήσει τον αντίκτυπο του κλεισίματος. Το κυβερνητικό 'σχέδιο' προβλέπει την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, με αξιοκρατικά κριτήρια και βάσει των προτάσεων της επιτροπής Αλιβιζάτου, το φθινόπωρο.

Ωστόσο, η δυσπιστία είναι διάχυτη. Ουδείς πιστεύει ότι η κυβέρνηση που κατηγορείται για δεκάδες ρουσφετολογικές και αντιεπαγγελματικές προσλήψεις, από το επίπεδο των διευθυντών ως το Προσωπικό Ειδικών Θέσεων και τους παρουσιαστές-σκάνδαλο, θα είναι έχει τη βούληση να απεμπολήσει τον έλεγχο και να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη και με εύρυθμη λειτουργία ΕΡΤ.

'Αν δεν ξαναδώ όλους τους απαράδεκτους και τα ρουσφέτια, να μου τρυπήσετε τη μύτη' αναφωνεί ένας εργαζόμενος. 'Αν ξανανοίξουμε ποτέ'...

Μια επιτροπή εργαζομένων, σε κατάσταση σοκ, προσπαθεί να ρυθμίσει μια στοιχειώδη ροή προγράμματος, που θα συνεχιστεί - άγνωστο για πόσο. Το δελτίο ειδήσεων, που ασχολείται αποκλειστικά με το θέμα της ΕΡΤ, συγκεντρώνει μερίδιο τηλεθέασης έως και 31%, καθώς όλα τα υπόλοιπα ενημερωτικά μέσα σιγούν, μετά την απεργία που προκύρηξαν οι δημοσιογραφικές ενώσεις, σε όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Η διάρκειά του είναι σχεδόν διπλάσια από το κανονικό - και λίγο μετά, οι πομποί ραδιοφώνου και τηλεόρασης αρχίζουν να πέφτουν, ο ένας μετά τον άλλον, με την παρουσία των ΜΑΤ στα σημεία εκπομπής, στα διάφορα βουνά.

Οι εργαζόμενοι όμως συνεχίζουν, με τη μετάδοση να επιχειρείται από το διαδίκτυο ή μέσω άλλων πομπών, όπως αυτός του 902, που καταγγέλλει ότι αφαιρέθηκε (!) από την ψηφιακή πλατφόρμα της Digea, επειδή ακριβώς αναμετέδιδε την ΕΡΤ. Τη σκυτάλη θα πάρουν ακόμα και ξένες τηλεοράσεις, όπως η δημόσια τηλεόραση της Ισπανίας, σε ένδειξη συμπαράστασης.

Μαζεύω ένα σακάκι και κάτι γραβάτες που θα χρειαστώ, από το ντουλάπι μου - ποιος ξέρει πότε και πώς θα μας αφήσουν να ξαναμπούμε στο κτίριο. Ο κόσμος πυκνώνει στη Μεσογείων, η τροχαία αποκλείει πρώτα το ένα και μετά τα δύο ρεύματα. Ο κόσμος με κοιτάει με βλέμμα συμπαράστασης, θυμάμαι την εικόνα των εργαζόμενων στη Lehman Brothers, που έφευγαν με τις κούτες τους, σοκαρισμένοι.

Η Ελλάδα είναι από την Τετάρτη, η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν θα έχει δημόσια ραδιοτηλεόραση. Για όσους επιμένουν ότι 'έτσι είναι καλύτερα', η απάντηση είναι ότι δεν είναι 'κουτόφραγκοι' οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που διατηρούν ένα αντίβαρο στην ιδιωτική ραδιοτηλεόραση, έτσι ώστε να διατηρούν όσο μπορούν ψηλότερα το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου και της πολιτικής ζωής.

Και για όσους νομίζουν ότι η ΕΡΤ παίρνει από τον προϋπολογισμό μιας ασθενούς δημοσιονομικά χώρας, η απάντηση είναι ότι δίνει κιόλας (από το υστέρημα του κατοίκου της Ελλάδας) - και μάλιστα ικανό ποσό στο χρεοκοπημένο ΛΑΓΗΕ και στο Υπουργείο Οικονομικών.

Οι φίλοι μου στέλνουν συγκινητικά μηνύματα, δεν προλαβαίνω να απαντήσω στις κλήσεις. Δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν για συμπαράσταση ή αλληλεγγύη, αυτά είναι στην προσωπική σφαίρα του καθενός - και άλλωστε έχουν συμβεί πολύ χειρότερα, σε πολλούς ανθρώπους, σε αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Απορώ όμως με την προχειρότητα της εκχώρησης μιας υπεραξίας σε ακροαματικότητα και θεαματικότητα, που δεν αναπληρώνεται, αν χαθεί - και βεβαίως εκχωρείται, ως δωράκι, στον ανταγωνισμό. Λες και η κυβέρνηση ανέλαβε χθες. Μια συχνότητα δεν την κλείνεις ποτέ, εκτός αν θέλεις να τη χάσεις...



nooz.gr

Σώτη Τριανταφύλλου: Η απεργία των δημοσιογράφων είναι γελοία - Λίγα λόγια για την ΕΡΤ, τη ΝΔ και τη Χρυσή Αυγή

Η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου γράφει για το λουκέτο στην ΕΡΤ, την απεργία των δημοσιογράφων, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ αλλά και την κυβέρνηση. Περιττή και γελοία χαρακτηρίζει την απεργία της ΕΣΗΕΑ, σε ένα άρθρο με αλήθειες στο protagon.

Γράφει η Σώτη Τριανταφύλλου:

Δεν θα σχολιάσω εδώ το κλείσιμο της ΕΡΤ: ήδη γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά – ο καθένας μπορεί να σκεφτεί και να εξαγάγει συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι, όπως σε πλείστες περιπτώσεις, ότι τα πράγματα παρουσιάζουν πολυσημία κι ότι δεν διακρίνεται εύκολα το καλό από το κακό, το σωστό από το λανθασμένο. Η διαμάχη που ξέσπασε -μία ακόμη από τις αλλεπάλληλες των τελευταίων χρόνων- καταδεικνύει ορισμένες μορφές συλλογικής σκέψης και συμπεριφοράς που έχουν παγιωθεί με δογματικό τρόπο στο κοινωνικό μας σώμα.

Η πρώτη είναι ένα αυτόματο αντανακλαστικό: η κήρυξη απεργίας. Σε οποιαδήποτε κρατική δράση, οι Έλληνες απαντούν με απεργία: το φαινόμενο απαιτεί βαθύτερη ανάλυση° μας χαρακτηρίζει άραγε έλλειψη φαντασίας, προχειρότητα, ή απλώς παρασυρόμαστε από τη συνήθεια, την επαναληπτικότητα και το στείρο πνεύμα του συνδικαλισμού; Οι απεργίες, όπως έχουμε ξανασυζητήσει, έχουν νόημα στον τομέα της παραγωγής -ως πίεση στον εργοδότη- στερούνται όμως εντελώς νοήματος όταν απευθύνονται στον κρατικό μηχανισμό, δηλαδή στο ευρύτερο κοινό ταλαιπωρώντας το ακόμα περισσότερο. Αυτό που περιγράφεται ως παράλυση της πόλης διχάζει και βλάπτει τους πολίτες, αυξάνοντας την ήδη έντονη δυσαρέσκεια. Ωστόσο, αμέσως μετά την απόφαση για το κλείσιμο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, το πρώτο που σκέφτηκαν οι συνδικαλιστές ήταν η απεργία. Ειδικά η απεργία των δημοσιογράφων μού φαίνεται, όχι μόνο περιττή, αλλά αυτόχρημα γελοία: ενώ καταργείται μια πηγή πληροφόρησης, καλούνται να κλείσουν όλες οι πηγές της πληροφόρησης – το αποτέλεσμα: μεγαλύτερη σύγχυση για το κοινό, αμηχανία, σκοτάδι.

Η δεύτερη συνηθισμένη σκέψη που διατυπώνεται είναι η σύγκριση της σημερινής κεντροδεξιάς κυβέρνησης με τη λεγόμενη "χούντα", δηλαδή με μια επταετία που λιγοστοί πολίτες θυμούνται πια. Το πέρασμα του χρόνου έχει τοποθετήσει την επταετία των συνταγματαρχών σε θέση υποσημείωσης της Ιστορίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η δικτατορία 1967-1974 δεν τραυμάτισε την Ελλάδα αναχαιτίζοντας την πορεία της προς τη δημοκρατία και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τη βαθιά κακογουστιά του τοπικού νεοπλουτισμού. Ωστόσο, δεν μπορούν να περιγραφούν όλες οι αυταρχικές, αντιδημοκρατικές ή και πραξικοπηματικές αποφάσεις μιας εκλεγμένης κυβέρνησης με την αιμοσταγή χούντα που επεβλήθη με τη βοήθεια του στρατού τον Απρίλιο του 1967. Σε όλες τις φάσεις της χωλής ελληνικής δημοκρατίας σημειώνονταν παραβιάσεις της δημοκρατικής νομιμότητας° η Ελλάδα έχει μακρύ ιστορικό αυθαιρεσιών εκ μέρους της Δεξιάς, της μοναρχίας και του παρακράτους.

Πράγματι, σήμερα υπάρχουν στοιχεία και παράγοντες που θυμίζουν στρατιωτική δικτατορία: όπως έχουμε ξανασυζητήσει, η Χρυσή Αυγή και οι συναφείς οργανώσεις θα έπρεπε να βρίσκονται εκτός νόμου. Αλλά, παρότι νόμιμη, προς το παρόν, η Χ.Α. δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση, συμμετέχει μόνο στο Κοινοβούλιο, όπου, δυστυχώς για μας, στρογγυλοκάθονται κάμποσα άτομα που δεν σέβονται ούτε το Σύνταγμα, ούτε τον κοινοβουλευτισμό. Η κυβέρνηση Σαμαρά, με τη συνθηματολογία Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, προσπαθεί να κερδίσει μέρος των οπαδών της Χρυσής Αυγής, όσους δηλαδή δεν είναι φασίστες – όμως, το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν έχει καμιά σχέση με αυτή την πολιτική. Η Χρυσή Αυγή είναι αναίσχυντα λαϊκιστική, η συγκεκριμένη ενέργεια της κυβέρνησης δεν είναι: αντιθέτως, σε αυτή την περίπτωση, διακινδυνεύει να χάσει τα υπολείμματα της δημοτικότητάς της.

Η τρίτη σκέψη σχετίζεται με το συλλογικό μας συναίσθημα, με την τάση μας προς το μοιρολόι. Οι ξένοι ανταποκριτές παραπλανώνται από αυτό το θέαμα και ακρόαμα μεταδίδοντας "μαύρες σελίδες" που υπονοούν ότι η Ελλάδα καταρρέει στην άβυσσο της ανυπαρξίας: κανείς δεν φαίνεται να εμβαθύνει στο ιστορικό της ΕΡΤ και στις ενδεχόμενες προοπτικές° αυτό που ενδιαφέρει τις ξένες εφημερίδες είναι οι λέξεις "λουκέτο", "τέλος" – και, για μια ακόμη φορά, "σκοτάδι". Η εικόνα που προπαγανδίζουν αντιστοιχεί σε απειλή ή σε υπόσχεση Συντέλειας. Η δική μας έλλειψη ψυχραιμίας και προτάσεων καταλήγει στον κιτρινισμό των άλλων που επιστρέφει σ' εμάς μαζί με συνδυασμό οίκτου, συμπλέγματος ανωτερότητας και "καλά να πάθετε".

Η τέταρτη σκέψη σχετίζεται με το γενικό επίπεδο του πολιτικού διαλόγου. Θα το επαναλάβω: το χαμηλό επίπεδο των ηγεσιών ισοδυναμεί (αν δεν είναι χειρότερο) με το χαμηλό επίπεδο των "οπαδών". Στο σύνθημα "Μην τολμήσετε να αγγίξετε την ΕΡΤ" και "Κάτω τα χέρια από την κρατική τηλεόραση" δεν συμπεριλαμβάνεται καμιά πρόταση λύσης του προβλήματος. Εκτός αν η ραδιοτηλεοπτική γραφειοκρατία δεν θεωρείται πρόβλημα.

Ποιο είναι, λοιπόν, το αποτέλεσμα: από τη μία πλευρά, η κυβέρνηση -και ιδιαίτερα ο κ. Σαμαράς- προβαίνει σε μάλλον σπασμωδικές ενέργειες με τεράστιο πολιτικό κόστος, ενώ από την άλλη πλευρά, ορθώνεται ένα τείχος πάνω στο οποίο φαίνεται να είναι γραμμένο το σύνθημα "αφήστε τα όλα όπως είναι". Πλην όμως, αυτό δεν είναι δυνατόν° πολλά πρέπει να αλλάξουν, όχι επειδή επιβάλλονται από τα μνημόνια αλλά, απλούστατα, επειδή υπαγορεύονται από τη δικαιοσύνη και τη λογική. Σ' αυτή την τέταρτη σκέψη προστίθεται η κρυφή και μαζί φανερή επιθυμία μιας μερίδας του εκλογικού σώματος που επιζητεί την επιδείνωση με σκοπό την ανατροπή.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που πρόσκεινται σε αυτά τα κόμματα, "το χειρότερο είναι καλύτερο" εφόσον μέσω της κοινωνικής διάλυσης μπορούν να αναδειχθούν στην εξουσία. Όμως δεν είναι λογική αυτή: η αληθινή λογική απαιτεί αναζήτηση καινούργιων μορφών διεκδίκησης, καθώς και τον καθορισμό μιας δημιουργικής απόστασης από την εξουσία° μιας απόστασης που θα μπορούσε να εμπεριέχει μια μορφή συνεργασίας".

Τέλογλου: Ο Σαμαράς έκανε το πρώτο του λάθος, άνοιξε την ΕΡΤ στις δυνάμεις της Αριστεράς

Μέχρι τώρα επαναστάσεις και πραξικοπήματα έθεταν ως στόχο, για να καταλάβουν την εξουσία, τον έλεγχο του ραδιομεγάρου. Ο Α. Σαμαράς -στο πρώτο του μεγάλο λάθος ως πρωθυπουργός- και οι σύμβουλοί του, αποφάσισαν να ανοίξουν τις πόρτες του ραδιομεγάρου στις δυνάμεις της Aριστεράς, με τέτοιον τρόπο που κανείς άλλος να μην έχει πρόσβαση, γράφει ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλογλου στο protagon.

Στην πραγματικότητα, από τη Δευτέρα, ένα μέσο εκπέμπει ηλεκτρονικά - αυτό που έκλεισε ο κ. Α. Σαμαράς. Διότι σαν άλλος Μαρούδας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έστειλε την αστυνομία στους αναμεταδότες αγνοώντας ότι υπάρχουν servers -όχι μόνο στην Ελλάδα- που μπορούν να αναμεταδώσουν το περιεχόμενο παντού. Ναι, έχει δίκιο η ευρωβουλευτής των Πρασίνων, Ρεμπέκα Χάρμς: πρόκειται για το μεγαλύτερο πειρατικό πρότζεκτ που έγινε δυνατό χάρη στους ηλίθιους που διαχειρίζονται μέσα, αγνοώντας πώς λειτουργούν.

Ό,τι και να αποφασίσει η κυβέρνηση για προσλήψεις και κατάργηση του «μαύρου», ο έλεγχος του μέσου έχει χαθεί. Και δικαίως θα αναρωτηθεί κανείς: τι προπομπός δημόσιας τηλεόρασης θα είναι αυτός, όταν τεχνικοί και δημοσιογράφοι θα επιλεγούν από δύο υπουργούς;

Μπορεί, βεβαίως, να κόψει το ρεύμα, αλλά κάποιοι πρέπει να το κάνουν. Μπορεί να συλλάβει όλους όσους είναι στο κτίριο της Αγίας Παρασκευής, μπορεί ακόμα να επιστρατεύσει τους παραδοσιακούς εκδότες. Αλλά και αυτοί, πλέον, είναι αβέβαιοι και αδύνατοι σύμμαχοι.
Μένει, τέλος, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Οι δαπάνες της ΕΡΤ καλύπτονταν μέχρι σήμερα από το τέλος που πληρώναμε στη ΔΕΗ. Οι αποζημιώσεις από πού θα καλυφθούν; Τι υπέροχο φιάσκο...

Λένα Διβάνη: Τι έζησα στην ΕΡΤ όταν με έβαλαν στο δ.σ. -Βαριά διαπλοκή, κρυφά τεφτέρια και ο δήμιος συνδικαλιστής Καλφαγιάννης

Η διάσημη συγγραφέας Λένα Διβάνη, τον οποία ο πρώην υπουργός Παύλος Γερουλάνος είχε τοποθετήσει στο δ.σ. της ΕΡΤ γράφει στο protagon ένα συγκλονιστικό κείμενο για το τι έζησε εκεί και πόσα κακοήθη μελανώματα συνάντησε.

Γράφει η Λένα Διβάνη:

Τα ιδιωτικά κανάλια έχουν στόχο το κέρδος της τσέπης τους. Η δημόσια τηλεόραση έχει στόχο το κέρδος του πολίτη. Πιστεύοντας ακράδαντα σ' αυτό, δέχτηκα ένα βράδυ του 2009 την ουρανοκατέβατη πρόταση του τότε υπουργού πολιτισμού Γερουλάνου να συμμετάσχω στο νέο ΔΣ της ΕΡΤ. Μετά την πρώτη έκπληξη ήρθε ο φόβος. Το σκεφτόμουν δυο μέρες. Ήταν μια παρακινδυνευμένη απόφαση: Αν δεχόμουν θα έχανα πολύτιμο χρόνο από το πανεπιστήμιο και το συγγραφικό έργο που θέλει απομόνωση, ηρεμία και αφοσίωση. Από την άλλη μεριά όχι μόνο δεν θα κέρδιζα τίποτα αλλά επιπλέον δεν θα μπορούσα επ' ουδενί να προωθήσω τη δουλειά μου όπως προστάζει η ευπρέπεια.

Τελικά δέχτηκα, κατ' αρχήν γιατί ξέρω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος και δραστικότερος διαμορφωτής του συλλογικού φαντασιακού από την τηλεόραση και ότι όφειλα ως πολίτης να κάνω ό,τι μπορώ αφού μου δόθηκε αυτή η σπάνια ευκαιρία χωρίς να είμαι μέλος κανενός κόμματος και οπωσδήποτε όχι του ΠΑΣΟΚ. Έπειτα, το ΔΣ ήταν πραγματικά εκλεκτό. Ο Γερουλάνος μας δήλωσε ότι δεν θα κάνει (όπως πράγματι δεν έκανε) καμία παρέμβαση στη δουλειά μας και δεν διόρισε ούτε ένα κομματικό στέλεχος. Κάθε ένας γνώριζε τον τομέα του, δεν ήταν διαπλεκόμενος και μάλιστα είχε την πρόθεση να αφήσει κατά μέρος τη δική του πολύ επιτυχημένη δουλειά για να «αλλάξει» την ΕΡΤ. Ο πρόεδρος Γιώργος Γαμπρίτσιος ήταν επίσης ένας τίμιος άνθρωπος, καλών προθέσεων και μεγάλης τηλεοπτικής εμπειρίας στην Αμερική κι εδώ. "Να η ευκαιρία", είπαμε όλοι στον εαυτό μας, ενθουσιασμένοι σχεδόν. Μπήκαμε λοιπόν όλοι μαζί σ' αυτόν το χορό του Ζαλόγγου αποφασισμένοι να χορέψουμε. Η αλήθεια είναι πως ούτε μια πιρουέτα της προκοπής δεν κάναμε - ίσως να σηκώσαμε λίγη σκόνη μόνο.

Πολύ χαρακτηριστικά, η πρώτη φράση που άκουσα μπαίνοντας στο ιστορικό κτήριο της ΕΡΤ ήταν από το στόμα ενός πολύ υπεύθυνου συνδικαλιστή (ναι, υπάρχουν κι αυτοί, αλλά φυσικά ωχριούν μπροστά στην ασυδοσία της συνδικαλιστικής ηγεσίας του κ. Καλφαγιάννη) που, όπως αποδείχτηκε, ήθελε να με προφυλάξει: «Τι δουλειά έχετε εσείς εδώ μέσα;», μου είπε. «Καλύτερα να γράφετε τα βιβλία σας, πιο χρήσιμα μας είναι.». «Μα, νιώθω την υποχρέωση να κάνω ό,τι μπορώ», ψέλλισα έκπληκτη. «Ακούστε με που σας λέω, δεν μπορείτε», μου είπε κουνώντας το κεφάλι και απομακρύνθηκε διακριτικά.

Ο άνθρωπος αυτός, τον οποίο και δημοσίως ευχαριστώ αν και δεν μπορώ να γράψω το όνομά του, με βοήθησε πολύ κατά τη διάρκεια της θητείας μου όταν προσπαθούσα να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από τα άδεια γραφεία, τα φουσκωμένα τιμολόγια και τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις του μηχανισμού. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ένα κομματάκι της ψυχής της ΕΡΤ, μαζί με πολλούς άλλους που μπαινόβγαιναν στο ψυγείο όσο ανεβοκατέβαιναν κυβερνήσεις, ανεβοκατεβάζοντας εκλεκτούς και διώκοντας αντιφρονούντες. Ο άνθρωπος αυτός και οι όμοιοί του προσπαθούσαν να βρουν έναν τρόπο να ξεπεράσουν τη βαριά διαπλοκή, τη διαφθορά του προσωπικού, την αμετροέπεια των εκάστοτε ηγεσιών, τα κρυφά τεφτέρια.

Ο αρχισυνδικαλιστής Καλφαγιάννης, αντίθετα, ήταν ένας από τους δήμιους της ΕΡΤ, μαζί με τα κομματικά αφεντικά δεξιά και αριστερά που τον εξέθρεψαν, όπως εξέθρεψαν και όλα τα κακοήθη μελανώματα της δημόσιας τηλεόρασης. Πραγματικά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ο Γαμπρίτσος παραιτήθηκε και το ΔΣ έμεινε να θαλασσοπνίγεται φυλλορροώντας σταδιακά κι αυτός. Έφυγα από κει φωνάζοντας σχεδόν σε μια δημόσια διαφωνία με τις αυταρχικές τακτικές του τότε διευθύνοντος συμβούλου. Δεν έχασα όμως την ελπίδα ότι θα έρθουν άλλοι καιροί και θα ανθίσει ξανά η ΕΡΤ, γιατί την έχουμε απόλυτη ανάγκη. Έζησα εκεί μέσα έναν χρόνο και έξι μήνες και ξέρω τι θησαυρός είναι το τεράστιο οπτικοακουστικό της αρχείο, τι φυτώριο νεαρών σκηνοθετών το ΜΙΚΡΟΦΙΛΜ, τι θησαυρός το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, τι απόκτημα ο ΕΞΑΝΤΑΣ, τι ανακούφιση στα αυτιά το ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, τι κέφι Ο ΚΟΣΜΟΣ, τι απόλαυση οι εξαιρετικές ταινίες ποιότητας που δεν μπορούμε να δούμε πουθενά αλλού. Έζησα εκεί και ακούμπησα σχεδόν το θαύμα που θα μπορούσε και δεν έγινε.

Κύριε Σαμαρά, αντί να γίνετε Χατζιδάκις, γίνατε Παπαδόπουλος. Αντί να βγάλετε τα ζιζάνια και να αφήσετε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν τώρα που είναι χειμώνας στην καρδιά της χώρας, εσείς αποφασίσατε, διατάξατε, παίξατε τον εθνικό ύμνο και κατεβάσατε τα ρολά. Τι κρίμα που η πατρίδα κοιμάται...